© Μαρία Καρδαρά

=====================

στοχασμέ μου '
κράτα με ευλάβεια
το ελάχιστο μιάς λύπης....
ψαλτήρι μετέωρο, στις μεγάλες λύπες
του κόσμου τούτου...
αγιασμός με ρίζα αγριοβότανου,
μετέωρος σα πεύκο κυκλαδίτικο,
σε βράχο αμάραντο...
στοχασμέ μου '
κωπηλάτη σε δοξαστικά και καταβασίες Αγίων,
οδηγέ μου....

=======================

Εσύ,
να υπόσχεσαι χειμώνες...
Εγώ,
να έρχομαι για την Άνοιξη,
μιάς στιγμής...

 ========================


Βουνά δίχως χαμόγελο '
κληρονομιά βαρυά, στους τέσσερις ανέμους...
μαρμαρυγή αετού,
προσευχή στη δόξα Εκείνου,
που περπατά στα πέλαγα,
καρφώνοντας με τ Άγια του καρφιά
τον Μινώταυρο που παραμονεύει...
βουνά δίχως χαμόγελο '
πόσα θάματα κρατάτε μυστικά,
Εκείνου,
του πρωτομάστορα,
την Άγια του πνοή......



================

Δειλινό μου γιασεμί
κράτα μου φως,
στα βαθυά μεσάνυχτα....


===============

Τ αγιοκέρια φέγγουν ως την αυγή...
ύστερα έρχεσαι εσύ...
μπορεί κι ο ήλιος,
πιότερο εσύ!....

=====================

Στη πιο βαθυά σου έρημο
ν ανασαίνεις γιασεμιά.....


==================

Λάμπεις...
Έπαιζες με τ άστρα απόψε...
άφησέ μου τα φτερά..
το εφήμερο πονάει...



=================================

 Έχε γειά Χίμαιρα ΄
βαφτίσαμε το αδύνατον όριο
και τρέχουμε...
αθώοι μάρτυρες
τα φεγγαροπούλια του Μάρτη,
μετράν τα χτυποκάρδια μας
ζυγίζουν τις αντοχές μας...
έχε γειά Χίμαιρα του αδύνατον...
αγιάζει η ζωή την ελπίδα ΄
τρέχουμε....


=====================


διάβασέ με...
μ ένα χνάρι δικό σου
στολίζω την Άνοιξή μου
και προχωρώ ΄
διάβασέ με...
το χορό του αιθεροβάμονα
καλά κρατώ ΄
διάβασέ με...


========================= 


 ;Eγειρε κυπαρίσσι στη γη
ή η γη αγαπήθηκε απο κυπαρίσσι...
ένας απόμακρος καιρός το γνωρίζει '
ενός λεπτού
ενός χρόνου
ενός αιώνα
χαράς γιορτή...


========================


Εαρινές μέρες
στο άρμα σου Μάρτη μου
πεντάγνωμε,
την ώρα τη καλή
συλλαβίζουν...
με κρόκη στο δεξί τους χέρι,
σ ένα βαθύ μενεξεδί
ελπίδας....
Μάρτη μου.