© Μαρία Καρδαρά


Μουσκεμένος επιστρέφει ο στίχος
απο τη τρικυμία των σιωπών σου...
πώς να λύσει αινίγματα
ένα χελιδόνι ξεστρατισμένο?
ο Νοέμβρης ταξιδεύει απόμακρος
μ ένα βαθύ κόκκινο αυλάκι στο μέτωπό του..




 =========================

Έρχονται άνεμοι,
κρύψε το χαρτάκι με τους στίχους,
απο τις ριπές τους...
μιά άλλη εποχή
θα σε ζεστάνουν
με την ανάσα τους....
έρχονται άνεμοι,
κρύψε με.....




=================

 προσευχήσου Ανατολή μου
να λάμψει ο ήλιος μας
ως τη βαθύτερη νύχτα μας.....


===============



Μουσκεμένος επιστρέφει ο στίχος
απο τη τρικυμία των σιωπών σου...
πώς να λύσει αινίγματα
ένα χελιδόνι ξεστρατισμένο?
ο Νοέμβρης ταξιδεύει απόμακρος
μ ένα βαθύ κόκκινο αυλάκι στο μέτωπό του..



=======================


κατακτήθηκα χειμώνα
για να γενιέμαι πάντα την Άνοιξη...
ασφόδελοι και γιασεμιά
να ραίζουν το δίχτυ μου,
να παίρνω ανάσα αηδονιού
κι ένα μώβ σεντόνι απο κυκλάμινα.
άυλη κι όρατή
σ ένα βλέμμα...


======================

οι Άγγελοι μακραίνουν στους ορίζοντες,
φοράνε τη θάλασσα χιτώνα
κι οι κόρφοι τους κυπαρίσσια...
οι Άγγελοι των ονείρων μας, μακραίνουν
κι εμείς διαβάτες πραματευτές
με σημαίες νάυλον
κι ένα κόμπο στο λαιμό,
σε κάθε θρόισμα νυχτερινό...
διαβαίνει ο Νοέμβρης αμίλητος
με πινελιά σκιάς στο βλέμμα....


=================================

οι μικρές ελπίδες
στο χάραμα της Κυριακής
ανεβαίνουν στα δέντρα
χαιρετίζουν τον ήλιο
ανασαίνουν
το παλμό του κόσμου,
ευχές
με φτερά πεταλούδας
στα φιλιά του ανέμου...