© Μαρία Καρδαρά



Ν αγγίξω τα βάτα σου

 ουρανέ μου

 κι ας ματώσω,

 στο χτυποκάρδι τ αηδονιού....



----------------



                                                                     καλπάζοντας στο άτι της η Αγάπη,

 το φθαρτό και το άφθαρτο ταίριαξε 

στου Έρωτα τη φαρέτρα....    


                                                ------------------------


Μπαίνοντας στη στράτα μου,

καταιγίδα γέμισε ο ουρανός σου...

ζωγράφισέ ομορφιά μου,ουράνιο τόξο,

 φυλλωσιάς μας καταφυγή...


                                       ________

Στις ερημιές, στ άγρια λαγκάδια

 μοσχοβολούν της Παναγιάς τα δάκρυα...

του Σταυρού μας ανασεμιά ιαματική.