Συνάχτηκαν οι προσευχές
απόβραδο
στο ερημικό σοκάκι,
ν ακούσουν το ψαλμό τ αηδονιού
συνάχτηκαν
σ εκείνο το μόνο δέντρο
της Αλήθειας....





 ================


Στη συντροφιά των κορυδαλών
η έξοδος του Αυγούστου ανταμώνει...
λιγόστεψε το φως
ο Σεπτέμβρης χαράζει
όρκους αγάπης
στις βελανιδιές...
ξεπλένει τις σμιλεμένες πέτρες ο ποταμός
διαβάζοντας χρησμούς αρχαίους...
-Είμαι ένας Αύγουστος
πυρπολημένος απο αινίγματα...
είμαι ένας ίσκιος-δραπέτης
ας με πάρει ο ποταμός...
στη συντροφιά των κορυδαλλών
η έξοδος του Αυγούστου ανταμώνει...




==============



Έλα Σεπτέμβρη μου τρυφερέ
να λούσεις με βροχούλα
τις λέξεις που στέγνωσαν...
ν αγγίξεις με μουσικές,με ψιθύρους
τις χορδές της ψυχής μας...
έλα Σεπτέμβρη μου τρυφερέ
ν ανασάνω,
βραγιά μαι διψασμένης γης
που ονειρέυεται
υάκινθους ανθισμένους...
έλα Σεπτέμβρη μου τρυφερέ.




-----------------------------



Tούτος ο Αύγουστος που ήρθε, μας χρωστά...
μιά φυλλωσιά απο ανθισμένες αγράμπελες,
μιά Ανατολή....τη Πανσέληνο του Αιγαίου...
τα γράφω
μη λησμονήσω
να τα γυρέψουμε,
έναν άλλο Αύγουστο
που θάρθει.....






------------------------------------------------


Ψήλωσα, ψήλωσα ως τη κορυφή σου βουνό μου
να δω τη θάλασσα γυρεύοντας....
έφεγγε ο Τρικεριώτης
κι ο αδελφός μου διάβαινε
ολόλαμπρος και μοναχός...
η θάλασσα δε μας ανήκε.....






----------------------------------------------------------------

Έτρεξα όλη σου την έρημο

 με μιά χούφτα απο λυγμούς...

κι ύστερα ήπιαμε στάλα-στάλα

 σα ζωή δεύτερη...


=======================


 παγωμένη μέρα
παγωμένοι καιροί
πόσο άλλο χιόνι
θα κάψει την αυλή μας
η
και την αφέλειά μας?....

=======================
Οι φύλακες της αστραπής
σε κράτησαν Αυγερινέ μου
στην ουράνια φούχτα τους...
μη λυγίσεις
στη φθορά των καιρών
μη γίνεις
πυγολαμπίδα τρεμάμενη
στης μαύρης Σελήνης
το κοίταγμα...
σε κράτησαν Αυγερινέ μου
στην ουράνια φούχτα τους....